TME Rusland

Eindelijk is het zo ver, onze reis kan beginnen!
We vliegen naar Moskou vanwaar we de stad per metro verkennen. Met handen en voeten hebben we hiervoor kaartjes weten te bemachtigen. Ik ben al door de controlepoortjes, wanneer Aukes toegang wordt geweigerd. OK ☺️ dan hebben we blijkbaar 1 kaartje te weinig gekocht. Engelse vertaling ontbreekt en de Grieks lijkende letters van het Russische alfabet zijn abra cadabra voor ons. Maar gelukkig hebben we alle tijd en langzaam maar zeker begrijpen we hoe het systeem werkt. Uiteindelijk super simpel, goedkoop en efficiënt. De metrostations zijn opzich al de moeite waard om te bezichtigen.
Eenmaal in hartje Moskou aangekomen, verbazen we ons over de mooie gebouwen, hoe super schoon de stad is, hoe goedkoop en hoe weinig Engels er wordt gesproken. Al met al een geslaagd begin van onze reis.

Vanuit Moskou stappen we op de trein, om ons 'Trans Mongolië Express' avontuur te beginnen. We delen een kleine, maar knusse coupé met twee Russische dames. Nadat we ons bed hebben opgemaakt en onze spullen een plek hebben gegeven, settelen we ons op één van de bedden. De komende dagen staan in het teken van onthaasten en ons tijdsbesef verdwijnt. We eten wanneer we zin in wat krijgen, slapen, lezen, spelen spelletjes, kijken naar het landschap en proberen contact te leggen met onze medereizigers. Door de taalbarrière en het weinige lachen komen de Russen in eerste instantie stug op ons over. Maar het drie dagen delen van dezelfde coupé, werpt z'n vruchten af. Zo goed en kwaad als het kan wisselen we info uit. En als de beste vrouw merkt dat ons verse ('gezonde') eten op begint te raken en we overschakelen op noodles, schuift ze ons zo nu en dan wat voedzaams toe; brood, kaas, stukken worst, spek en fruit.
Ook worden er op een aantal perrons etenswaren verkocht door lokalen. Auke besluit om vier appels te kopen. Hij vertrekt met €1,50 en komt met 25 appels terug! Nu is het onze beurt om uit te delen

We hebben van onze familie kaartjes meegekregen, die we tijdens de reis open mochten maken. Auke heeft ze al een aantal keer in z'n handen gehad, maar heeft zich steeds weten te beheersen. Als we in de trein zitten, komen de kaartjes alweer snel tevoorschijn. Blij als blik opent hij de eerste kaart, waarop hij iets beteuterd zegt ; 'deze is voor jou'. Ook de tweede wordt naar mij toegeschoven. Haha..
Wat leuk!! Allemaal lieve berichtjes van de vis (Seafresh). De kaartjes heb ik een mooi plekje coupé gegeven! Dank jullie wel
En.. ik heb de volgende dag zelf even een kaartje voor Auke geschreven

Na vier dagen trein, zijn we blij dat we weer lekker kunnen douchen.
De homestay waar we verblijven ziet er prima uit! Er staat zelfs een wasmachine en laten we die nou goed kunnen gebruiken! We hebben niet gevraagd of dat mocht, maar Auke denkt dat hij het programma wel snapt. Als de wasmachine aanstaat, springen wij snel onder de douche. Maar als ik me aan het afdrogen ben, krijg ik ineens natte voeten! Voor we goed en wel doorhebben wat er gebeurt, staat de badkamervloer blank! We zetten de wasmachine uit en komen erachter dat de afvoerslang niet in het putje zat... oeps Maar.. eind goed, al goed; wij schone kleren en de homestay een schone badkamer(vloer).

We verblijven in Irkoetsk en Listvyanka, waarna we doorreizen naar Ulaanbataar (Mongolië). Een bijzonder land waar we veel hebben beleefd, maar daar meer over in ons volgende blog.

Lieve groet,
Auke en Geri-Janne

Kleine indruk van de trein :)