2.2 Grenzen 'embrace the fear'
Door: kapitein
Blijf op de hoogte en volg Auke & Gerijanne
10 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Leuk om jullie reacties op ons vorig verhaal te lezen! Thanks :)
We zijn ondertussen aangekomen op het Zuidereiland. We hebben al veel gedaan en gezien, dus tijd voor een update.
Een van de dingen die we tijdens deze reis graag wilden doen, was het maken van meerdaagse wandelingen. De Abel Tasman Coast track was onze eerste drie daagse wandeltocht. We where very lucky with the weather :). Bovendien is de temperatuur hier heerlijk om te hiken! De wandeling was goed te doen en de natuur daar is prachtig!
We hebben overnacht in DOC huts, deze staan vaak op prachtige lokaties aan het strand. We hebben nieuwe mensen ontmoet, samen 'pippies' (schelpdieren) op het strand gezocht en hebben 's avonds smullend rond de haard verhalen uitgewisseld.
Na Abel Tasman en een paar andere stops zijn we doorgereden naar Frans Jozef. Hier wilden we graag de glaciers bezoeken. We hadden echter slecht weer en de weersverwachting voor de komende dagen zag er niet goed uit. We hebben daarom gekozen om ons glacierbezoek te cancelen en door te rijden naar Queenstown. De stad van de extreem sporten! De 5 uur durende autorit richting deze stad is absoluut geen straf!De zon breekt door en we passeren hoge bergen met besneeuwde toppen. Gaaf!
Als we de volgende morgen in Queenstown rondlopen, bedenken we wat we hier graag zouden willen doen. Mij lijkt de Queenstown hill wel leuk. Lekker stukje hiken om uiteindelijk te genieten van het uitzicht over de stad.
Ik vraag Auke 'en jij, wat lijkt jou leuk? Het is morgen (10-10) ten slotte jou verjaardag!'. Auke: Skydiven lijkt me gaaf!
Ik geef aan dat dat me echt te ver gaat! Bungyjumpen is iets wat ik nooit zou doen, laat staan uit een vliegtuig springen en nergens aan vast zitten.
Op het Noordereiland had Auke het ook al over skydiven, maar dit heb ik aardig van de baan weten te vegen.
Om hem niet meteen af te gaan vraag ik wat hem zo leuk lijkt aan skydiven. ' De kick, het voelen, zien en ervaren hoe dat is', krijg ik als antwoord. Ik benadruk nog eens dat ik dit echt NIET durf!!
We proberen elkaar te overtuigen en komen uiteindelijk tot een (als je het mij vraagt hele schappelijke) deal. 'Als er vandaag plek is dan gaan we ervoor en anders niet'.
Ik denk dat de zenuwen hier al parten zijn gaan spelen, want 15 minuten later hebben we een skydive (15000ft) voor de volgende dag geboekt! Waaahhh... shit, waarom doe ik dit?
De rest van de middag denk ik alleen maar aan de val van 60 seconden (200 km/h) die ons de volgende dag te wachten staat. We slapen gelukkig goed, maar ik word de volgende morgen al vroeg wakker. Ik feliciteer Auke met z'n 28e verjaardag. Hij is blij verrast als hij felicitatie app'jes op zijn phone voorbij ziet komen. Heel attent!!
Het was hier in NZ namelijk al 10 oktober, terwijl het in Nederland nog 9 oktober was. Best wel een gek idee.
Tijdens het ontbijt tover ik nog een kaart tevoorschijn, 'van je va en moe :)'. Wat een verrassingen zo vroeg op de morgen!
Na het ontbijt maken we ons klaar voor vertrek en voor we het weten zitten we met ons skydive outfit aan te kijken naar de groep voor ons.
Een van de instructeurs wijst naar de lucht en geeft aan dat hij iemand ziet springen. Waar? Ik zie het niet! Zucht... wat hoog, wat gaat dat hard. Ik vraag Auke of mijn hart dit wel aan kan? Extra adrenaline stootje is volgens Auke juist goed, stroomt alles weer lekker door.
Als wij aan de beurt zijn, kruipen we een klein vliegtuigje in en worden we aan een instructeur gekoppeld.
Auke zit naast een glazen deur en ik zie hem genieten! Ik probeer mijn angsten opzij te zetten en zijn voorbeeld op te volgen. Alleen in zo'n klein vliegtuigje zitten had ik ook al wel leuk gevonden. Het uitzicht is heel cool!
Als we 15000 ft hebben bereikt, gaat er een groen lampje branden en voor ik er erg in heb zoeft Auke het vliegtuig uit!
Dan is het nu toch echt mijn beurt! Geen weg terug..
De deur gaat open en ik buig mijn benen tegen de onderkant van het vliegtuigje aan. Het volgende moment weet ik niet meer wat boven of onder is. Mijn hersens lijken even stil te staan, of is het dat alles om mij heen zo'n snelheid heeft?! Er komen geen angstkreten uit mijn mond.. gek! Als alles op je inwerkt, duurt het niet lang voordat de parachute zich opent. Vanaf dat moment is de andrenalinekick voorbij. Dit gevoel maakt plaats voor vreugdekreten en een prachtig uitzicht!
Nooit gedacht dat ik dit ooit zou doen, wat een ervaring!!
Sta je ooit voor de keus... DOEN!! Be brave & embrace the fear ;)
Auke heeft ook zeker genoten en zowaar... het gaf hem een kick! Missie voltooid!
Eenmaal terug bij de auto laat ik Auke het filmpje zien waar verjaardagsboodschappen, ingezongen liedjes en wensen van familie/ vrienden op staan (voor zijn verjaardag). Dit vindt hij een grote verrassing. Leuk! We sluiten deze dag af met een lekker diner in restaurant Flame.
Morgen rijden we door richting de sounds. We zijn benieuwd wat de laatste weken ons gaan brengen.
De herfstvakantie staat voor de deur. Een ieder die dit toekomt.. geniet!
Liefs Auke en Geer
We zijn ondertussen aangekomen op het Zuidereiland. We hebben al veel gedaan en gezien, dus tijd voor een update.
Een van de dingen die we tijdens deze reis graag wilden doen, was het maken van meerdaagse wandelingen. De Abel Tasman Coast track was onze eerste drie daagse wandeltocht. We where very lucky with the weather :). Bovendien is de temperatuur hier heerlijk om te hiken! De wandeling was goed te doen en de natuur daar is prachtig!
We hebben overnacht in DOC huts, deze staan vaak op prachtige lokaties aan het strand. We hebben nieuwe mensen ontmoet, samen 'pippies' (schelpdieren) op het strand gezocht en hebben 's avonds smullend rond de haard verhalen uitgewisseld.
Na Abel Tasman en een paar andere stops zijn we doorgereden naar Frans Jozef. Hier wilden we graag de glaciers bezoeken. We hadden echter slecht weer en de weersverwachting voor de komende dagen zag er niet goed uit. We hebben daarom gekozen om ons glacierbezoek te cancelen en door te rijden naar Queenstown. De stad van de extreem sporten! De 5 uur durende autorit richting deze stad is absoluut geen straf!De zon breekt door en we passeren hoge bergen met besneeuwde toppen. Gaaf!
Als we de volgende morgen in Queenstown rondlopen, bedenken we wat we hier graag zouden willen doen. Mij lijkt de Queenstown hill wel leuk. Lekker stukje hiken om uiteindelijk te genieten van het uitzicht over de stad.
Ik vraag Auke 'en jij, wat lijkt jou leuk? Het is morgen (10-10) ten slotte jou verjaardag!'. Auke: Skydiven lijkt me gaaf!
Ik geef aan dat dat me echt te ver gaat! Bungyjumpen is iets wat ik nooit zou doen, laat staan uit een vliegtuig springen en nergens aan vast zitten.
Op het Noordereiland had Auke het ook al over skydiven, maar dit heb ik aardig van de baan weten te vegen.
Om hem niet meteen af te gaan vraag ik wat hem zo leuk lijkt aan skydiven. ' De kick, het voelen, zien en ervaren hoe dat is', krijg ik als antwoord. Ik benadruk nog eens dat ik dit echt NIET durf!!
We proberen elkaar te overtuigen en komen uiteindelijk tot een (als je het mij vraagt hele schappelijke) deal. 'Als er vandaag plek is dan gaan we ervoor en anders niet'.
Ik denk dat de zenuwen hier al parten zijn gaan spelen, want 15 minuten later hebben we een skydive (15000ft) voor de volgende dag geboekt! Waaahhh... shit, waarom doe ik dit?
De rest van de middag denk ik alleen maar aan de val van 60 seconden (200 km/h) die ons de volgende dag te wachten staat. We slapen gelukkig goed, maar ik word de volgende morgen al vroeg wakker. Ik feliciteer Auke met z'n 28e verjaardag. Hij is blij verrast als hij felicitatie app'jes op zijn phone voorbij ziet komen. Heel attent!!
Het was hier in NZ namelijk al 10 oktober, terwijl het in Nederland nog 9 oktober was. Best wel een gek idee.
Tijdens het ontbijt tover ik nog een kaart tevoorschijn, 'van je va en moe :)'. Wat een verrassingen zo vroeg op de morgen!
Na het ontbijt maken we ons klaar voor vertrek en voor we het weten zitten we met ons skydive outfit aan te kijken naar de groep voor ons.
Een van de instructeurs wijst naar de lucht en geeft aan dat hij iemand ziet springen. Waar? Ik zie het niet! Zucht... wat hoog, wat gaat dat hard. Ik vraag Auke of mijn hart dit wel aan kan? Extra adrenaline stootje is volgens Auke juist goed, stroomt alles weer lekker door.
Als wij aan de beurt zijn, kruipen we een klein vliegtuigje in en worden we aan een instructeur gekoppeld.
Auke zit naast een glazen deur en ik zie hem genieten! Ik probeer mijn angsten opzij te zetten en zijn voorbeeld op te volgen. Alleen in zo'n klein vliegtuigje zitten had ik ook al wel leuk gevonden. Het uitzicht is heel cool!
Als we 15000 ft hebben bereikt, gaat er een groen lampje branden en voor ik er erg in heb zoeft Auke het vliegtuig uit!
Dan is het nu toch echt mijn beurt! Geen weg terug..
De deur gaat open en ik buig mijn benen tegen de onderkant van het vliegtuigje aan. Het volgende moment weet ik niet meer wat boven of onder is. Mijn hersens lijken even stil te staan, of is het dat alles om mij heen zo'n snelheid heeft?! Er komen geen angstkreten uit mijn mond.. gek! Als alles op je inwerkt, duurt het niet lang voordat de parachute zich opent. Vanaf dat moment is de andrenalinekick voorbij. Dit gevoel maakt plaats voor vreugdekreten en een prachtig uitzicht!
Nooit gedacht dat ik dit ooit zou doen, wat een ervaring!!
Sta je ooit voor de keus... DOEN!! Be brave & embrace the fear ;)
Auke heeft ook zeker genoten en zowaar... het gaf hem een kick! Missie voltooid!
Eenmaal terug bij de auto laat ik Auke het filmpje zien waar verjaardagsboodschappen, ingezongen liedjes en wensen van familie/ vrienden op staan (voor zijn verjaardag). Dit vindt hij een grote verrassing. Leuk! We sluiten deze dag af met een lekker diner in restaurant Flame.
Morgen rijden we door richting de sounds. We zijn benieuwd wat de laatste weken ons gaan brengen.
De herfstvakantie staat voor de deur. Een ieder die dit toekomt.. geniet!
Liefs Auke en Geer
-
10 Oktober 2014 - 13:14
Tante Lilian:
Dag globetrotters! Gaaf hoor. Alsof ik over mezelf las, jaren geleden een parachutesprong in Canada... tijdens die vrije val kon ik alleen maar denken: 'oh shit, ik moet genieten, maar dit is helemaal niet leuk!' Toen de parachute uitging was het wel helemaal top. Ik kijk al uit naar het volgende avontuur van jullie -
11 Oktober 2014 - 07:16
Janneke:
Ik beleef het helemaal mee hier op zaterdagmorgen om 7 uur vanuit mijn veilige bed.
-
11 Oktober 2014 - 17:14
Mineke:
superhelden zijn jullie ik doe het niet na fijne vakantie nog
-
11 Oktober 2014 - 20:26
Liedy:
Wat een helden zijn jullie zeg, super tof van je Geer om dan toch de stap te zetten om te gaan skidiven. Ik denk niet dat ik dat ooit had gedurfd. Mooi om te lezen hoe jij de reisverslagen beschrijft. Als je straks geen baan meer als juf kunt krijgen kun je nog altijd reisleidster worden....ha, ha. Auke, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag en Geer...je krijgt de groeten van je oude mentor van de GH( we hadden namelijk een studiedag die hij leidde en hij was jouw nog niet vergeten. Bay, bay en nog veel reispret gewenst! -
11 Oktober 2014 - 20:48
Robert:
Hej luitjes,
Auke nog gefeliciteerd XD
En nog veel plezier met de vakantie.
Fijne kick he skydive heb het laatst ook gedaan in Oostenrijk echt vet :)
Geniet er nog lekker van!
gr -
12 Oktober 2014 - 13:30
José Bonsing:
Hee meissie en stoere man! Wat een belevenissen. Zelfs ik ben trots! Zeg de hele tijd tegen Ilja: "Oooo leuk joh! Moet je lezen!" Wat een ondernemingszin en avonturen! Jullie van hart gegund en ik ben het helemaal met Liedy eens! Schrijven kan je ding nog wel eens worden.
Gr. José
-
12 Oktober 2014 - 14:27
Sijtje Kapitein:
Echt iets voor jullie hoor, ik dacht het al. Het is met zijn geboorte al begonnen(in. Twee uur bevallen en dat voor de eerst)
Wat wordt de volgende uitdaging ik hou mijn hart vast . -
13 Oktober 2014 - 17:26
Janneke Van Jakob:
Wat leuk om jullie avonturen mee te beleven! Rik vertrekt 30 november met zn rugzak naar Nieuw Zeeland maar dan zijn jullie al weer terug natuurlijk.
Geniet ervan jelui! -
15 Oktober 2014 - 21:25
Joanne:
Hoi Auke en Geri-Janne,
Wat een mooie avonturen hebben jullie al meegemaakt!!
Leuk om te lezen van Abel Tasman, glacier en Queenstown!
Ben benieuwd naar jullie volgende verhalen van de Sounds!
Heel veel plezier en geniet van al het moois daar!!
Groetjes,
Joanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
