3.1 Chili is Chil
Door: Kapitein
Blijf op de hoogte en volg Auke & Gerijanne
31 December 2014 | Chili, Puerto Varas
Chili is CHIL
Zo chil, dat het nu toch echt tijd wordt om een verslag te plaatsen.
Toen wij thuis aangaven naar Chili te gaan, werd gevraagd ´waarom dat land?´. Het klinkt misschien wat gek, maar wij werden nieuwsgierig door foto´s van Patagonië (Zuid Amerika).
Het dichtsbijzijnde vliegveld voor ons was Buenos Aires (Argentinië) of Santiago de Chili. De goedkoopste ticket besloot uiteindelijk dat wij onze reis in Chili zouden starten.
Natuurlijk hebben we ons vooraf ingelezen, een globale route uitgestippeld en wat op het web zitten surfen. Wat een variatie in één land!! Woestijn, zoutvlakten, andes, kustplaatsen, vulkanen, meren, etc. etc. Het klinkt allemaal gaaf, maar we kiezen om vanuit Santiago zuidwaards naar Patagonië te trekken.
Wanneer we in Santiago aankomen reizen we (per bus) door naar Vina del Mar. Van hieruit bezoeken we omringende dorpjes en steden. We gaan sandboarden op enorme zandduinen, eten empanadas (jamm) en doen een stadstour waarbij we kleurrijke huizen, straatmuziekanten en een heleboel graffitie te zien krijgen.
Met iedere dag zon, vinden wij dit een heerlijk begin van de reis (vooral omdat we weten dat het in het zuiden kouder en regenachtiger zal zijn).
We vervolgen de reis met het bezoeken van enkele Nationale Parken. HEERLIJK om in de natuur te zijn. De parken worden gedomineerd door vulkanen, vulkaanstranden en dichtbegroeide bossen.
Verder hebben we Geometricas (thermische baden) bezocht en de vulkaan Villarrica beklommen.
Om van de ene naar de andere plek te komen, moeten we lange afstanden met de bus afleggen. Onderweg hebben we uitzicht op de bergen, PRACHTIG!! Het lijkt of je de hele tijd langs een schilderij rijdt. De goede stoelen in de bus en het mooie uitzicht maken veel goed.
Aan de kleinere busjes moeten we wel even wennen. Ze beginnen te rijden als je nog maar net bent ingestapt en er zijn geen vaste stops. Je moet zelf aangeven wanneer je uit de bus wilt, maar dit moet je natuurlijk wel even weten. Eén van de eerste keren met een kleine bus, bleven we zitten tot de busschauffeur zijn eindstation had bereikt. Oeps... dit ziet er verlaten uit! Gelukkig konden we mee terug rijden, toen hij aan zijn nieuwe route begon.
Ondertussen is ook kerst gepasseerd. Het voelt best gek om kerst met 28 graden te vieren. De echte kerstbomen die we tegenkomen lijken dringend water nodig te hebben, kerstliedjes hebben Spaanse tekst en op het strand zien we kerstmannen rondhuppelen. In ons hostel is niet veel toe doen, dus besluiten we samen uit eten te gaan. Al met al een vreemde gewaarwording.
Oud en Nieuw willen we vieren in het plaatsje Puerto Varas. Na een busrit van meer dan 5 uur komen we eindelijk aan. We gaan op zoek naar een hostel, maar de eerste 3 die we bezoeken zitten vol. Uiteindelijk komen we terecht bij Casa Margouya.
We zetten onze spullen op de kamer, tot ik erachter kom dat ik mijn telefoon nergens kan vinden. Shit.. telefoon, rijbewijs, pinpas, creditcard. Lichtelijk in paniek doorzoek ik de tas nogmaals, zonder resultaat. We besluiten terug te gaan naar het busstation, om daar te informeren. In het Spaans komen we echter niet ver. De man waar we mee in gesprek zijn, denkt dat we een busticket wille halen. Gelukkig schiet een omstander ons te hulp. Hij neemt de tijd voor ons en fungeert als tolk. We leggen de situatie uit, er wordt op de computer gezocht en er worden telefoontjes gepleegd. ´Onze tolk´ heeft met ons te doen, maar het heeft allemaal geen nut. We besluiten eerst terug te gaan naar het hostel, de pasjes te blokkeren en daarna bij de politie langs te gaan. Zucht... deze middag hadden we ons toch anders voorgesteld. Eenmaal terug op onze kamer besluit ik nog één keer de tas te doorzoeken. Um.... Auke.... kijk eens wat ik heb. Sorry schat.. hij lag echt helemaal onder in de tas! Later op de dag komen ook nog eens ´onze tolk´ tegen, die vraagt ´how did it worked out?´. Mijn beschamende blik vertelde hem genoeg.
Terug in het hostel duiken we de keuken in om iets lekkers klaar te maken.
Iedereen regelt namelijk wat te eten en te drinken voor vanavond en daarna wordt er gefeest in de plaatselijke bar. We zijn benieuwd!!!
Morgen reizen we verder richting Chiloe en dan...op naarPatagië!
Zo chil, dat het nu toch echt tijd wordt om een verslag te plaatsen.
Toen wij thuis aangaven naar Chili te gaan, werd gevraagd ´waarom dat land?´. Het klinkt misschien wat gek, maar wij werden nieuwsgierig door foto´s van Patagonië (Zuid Amerika).
Het dichtsbijzijnde vliegveld voor ons was Buenos Aires (Argentinië) of Santiago de Chili. De goedkoopste ticket besloot uiteindelijk dat wij onze reis in Chili zouden starten.
Natuurlijk hebben we ons vooraf ingelezen, een globale route uitgestippeld en wat op het web zitten surfen. Wat een variatie in één land!! Woestijn, zoutvlakten, andes, kustplaatsen, vulkanen, meren, etc. etc. Het klinkt allemaal gaaf, maar we kiezen om vanuit Santiago zuidwaards naar Patagonië te trekken.
Wanneer we in Santiago aankomen reizen we (per bus) door naar Vina del Mar. Van hieruit bezoeken we omringende dorpjes en steden. We gaan sandboarden op enorme zandduinen, eten empanadas (jamm) en doen een stadstour waarbij we kleurrijke huizen, straatmuziekanten en een heleboel graffitie te zien krijgen.
Met iedere dag zon, vinden wij dit een heerlijk begin van de reis (vooral omdat we weten dat het in het zuiden kouder en regenachtiger zal zijn).
We vervolgen de reis met het bezoeken van enkele Nationale Parken. HEERLIJK om in de natuur te zijn. De parken worden gedomineerd door vulkanen, vulkaanstranden en dichtbegroeide bossen.
Verder hebben we Geometricas (thermische baden) bezocht en de vulkaan Villarrica beklommen.
Om van de ene naar de andere plek te komen, moeten we lange afstanden met de bus afleggen. Onderweg hebben we uitzicht op de bergen, PRACHTIG!! Het lijkt of je de hele tijd langs een schilderij rijdt. De goede stoelen in de bus en het mooie uitzicht maken veel goed.
Aan de kleinere busjes moeten we wel even wennen. Ze beginnen te rijden als je nog maar net bent ingestapt en er zijn geen vaste stops. Je moet zelf aangeven wanneer je uit de bus wilt, maar dit moet je natuurlijk wel even weten. Eén van de eerste keren met een kleine bus, bleven we zitten tot de busschauffeur zijn eindstation had bereikt. Oeps... dit ziet er verlaten uit! Gelukkig konden we mee terug rijden, toen hij aan zijn nieuwe route begon.
Ondertussen is ook kerst gepasseerd. Het voelt best gek om kerst met 28 graden te vieren. De echte kerstbomen die we tegenkomen lijken dringend water nodig te hebben, kerstliedjes hebben Spaanse tekst en op het strand zien we kerstmannen rondhuppelen. In ons hostel is niet veel toe doen, dus besluiten we samen uit eten te gaan. Al met al een vreemde gewaarwording.
Oud en Nieuw willen we vieren in het plaatsje Puerto Varas. Na een busrit van meer dan 5 uur komen we eindelijk aan. We gaan op zoek naar een hostel, maar de eerste 3 die we bezoeken zitten vol. Uiteindelijk komen we terecht bij Casa Margouya.
We zetten onze spullen op de kamer, tot ik erachter kom dat ik mijn telefoon nergens kan vinden. Shit.. telefoon, rijbewijs, pinpas, creditcard. Lichtelijk in paniek doorzoek ik de tas nogmaals, zonder resultaat. We besluiten terug te gaan naar het busstation, om daar te informeren. In het Spaans komen we echter niet ver. De man waar we mee in gesprek zijn, denkt dat we een busticket wille halen. Gelukkig schiet een omstander ons te hulp. Hij neemt de tijd voor ons en fungeert als tolk. We leggen de situatie uit, er wordt op de computer gezocht en er worden telefoontjes gepleegd. ´Onze tolk´ heeft met ons te doen, maar het heeft allemaal geen nut. We besluiten eerst terug te gaan naar het hostel, de pasjes te blokkeren en daarna bij de politie langs te gaan. Zucht... deze middag hadden we ons toch anders voorgesteld. Eenmaal terug op onze kamer besluit ik nog één keer de tas te doorzoeken. Um.... Auke.... kijk eens wat ik heb. Sorry schat.. hij lag echt helemaal onder in de tas! Later op de dag komen ook nog eens ´onze tolk´ tegen, die vraagt ´how did it worked out?´. Mijn beschamende blik vertelde hem genoeg.
Terug in het hostel duiken we de keuken in om iets lekkers klaar te maken.
Iedereen regelt namelijk wat te eten en te drinken voor vanavond en daarna wordt er gefeest in de plaatselijke bar. We zijn benieuwd!!!
Morgen reizen we verder richting Chiloe en dan...op naarPatagië!
-
31 December 2014 - 23:03
Mineke:
wij wensen jullie vuul heil en zegen in 2015 en geniet nog lekker in dat verre land gr tante mine en ome jan -
01 Januari 2015 - 10:33
Jan Marten :
mooi man dat het zo mooi is en dat jullie lekker genieten. Al moest ik wel lachen om het verhaal van de telefoon. Het kan er ook maar 1 overkomen. Vrienden vuul heil en zegen in het naie joar en spreek je snel weer
Gr jm, Anke en emmalie -
01 Januari 2015 - 11:10
Joanne Zwart:
Woww, zitten jullie nu daar! Wat gaaf zeg! Mooie tijd daar en geniet van al het moois!
Gelukkig en gezond nieuwjaar gewenst vanuit een koud Nederland!
Groetjes,
Joanne -
01 Januari 2015 - 12:10
Myrna:
Hai hai
Leuk om jullie verhaal weer te lezen! Een heel fijn goed en reislustig 2015 gewenst! Geniet van alles!
X Myrna -
04 Januari 2015 - 17:45
Liedy:
Hey reizigers,
Knallen ze daar ook met melkbussen het nieuwe jaar in? Heel veel zegen voor het komende jaar en geniet van jullie reis verder. Ongelooflijk hoe jullie toch altijd die mooie plekjes weten te vinden, daar moet je wel een avonturier voor zijn! Lieve groet. -
06 Januari 2015 - 14:53
Marit:
He Geer en Auke,
Een gezond en gelukkig nieuwjaar gewenst met weer prachtige plekken op aarde die jullie mogen bewonderen. Dank jullie dat wij lekker goedkoop kunnen meegenieten hihi. Geniet van elkaar. Groetjes Marit!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
